Saskia Laurant beheert een omvangrijk archief van objecten; artefacten en restanten van ervaringen uit haar leven. Door het continue herordenen van deze objecten probeert ze het persoonlijke te ontstijgen, nieuwe betekenissen te openen en meer universele verbindingen bloot te leggen. Dit ordenen kan gezien worden als een rituele handeling, resulterend in steeds meer mystieke presentaties, die het spanningsveld tussen waarnemen, vastleggen en herinneren bespelen.
---
Saskia Laurant keeps extensive records of past experience in the shape of physical remnants and artefacts. By arranging these objects in a specifically conceived aesthetic order she allows them to take on a new and transpersonal significance, pointing to the autonomy of remembrancing.